حکایتی اموزنده از گلستان سعدی یکی از حکما را شنیدم که می گفت : هرگز کسی به جهل خویش اقرار نکرده است مگر آ«کسی که چون دیگری در سخن باشد همچنان ناتمام گفته سخن آغاز کند .
سخن را سر است اى خداوند و بنمیاور سخن در میان سخن            خداوند تدبیر و فرهنگ و هوش نگوید سخن تا نبیند خموش