به تعبیر قران شیطان در مخلصین راه ندارد .پس چرا امام حسین (ع) به حضرت زینب (س) فرمود : “خواهرم مواظب باش شیطان صبر تو را نبرد ؟” آیاتی از قران کریم ، دلالت دارد بر این که شیطان اعتراف به عجز و ناتوانی خود در اغواگری و گول زدن مخلصین نموده است ، از جمله در آیه ” قال فبعزتک لاغوینهم اجمعین الا عبادک منهم المخلصین ” (ص/82-83)گفت:به عزتت سوگند همه انان را گمراه خواهم کرد ، مگر بندگان خالص تو از میان آنها .هم چنین در آیه ” قال رب بما اغویتنی لازینن لهم فی الارض و لاغوینهم اجمعین الا عبادک منهم المخلصین (حجر/39-40) گفت : پروردگارا ! چون مرا گمراه ساختی من نعمت های مادی را در زمین در نظر آن ها زینت می دهم و همگی را گمراه خواهم ساخت مگر بندگان مخلصت را ! پیش از پرداختن به پاسخ تبیین مفهوم و مصداق مخلصین از منظر مفسران ضروری به نظر می رسد. ( با ادامه مطلب با ما باشید )

هنگامی که آن بانوی دانش و معنویت می داند که حتی در آن شرایط مرگبار و آن مجلس شوم می تواند با سلاح نیرومند منطق زیبا و فاخر خویش و به وسیله دلیل ها و برهان های روشنگر و قدرت معجزه آسای بیان و اندیشه ی والایش ، آن بافته های رسوا و بی اساس را بی اثر سازد و از دین راستین خدا و حقوق پایمال شده ی خاندان پیامبر و مردم در بند استبداد خشونت کیش مذهبی دفاع نماید چگونه سکوت کند ؟چه بسا که رسالت خطیر دینی و وظیفه ی انسانی آن حضرت را برآن داشت تا پرده از روی حقایقی کنار زند که برای حاضران ِ در آن مجلس شوم و توده های مردم شام ناشناخته بود ، چرا که حاضران در مجلس را سرکردگان سپاه و کارگزاران سیاست و کارمندان دولت و گروه هایی از اقشار گوناگون تشکیل می داد که یزید به آنان بارعام و دستور حضور در آن مجلس شوم را داده بود. (کتاب زندگانی حضرت زینب (س) /آیت الله سید محمد کاظم قزوینی /ص 406)

زینب (س) د رمجلس بیداد یزید و نشست فریبکارانه ی او در کاخ بیداد اموی ، منظره های منحط و جریانهای رسوایی را به چشم خود نگریست و از خود آن مردک فرومایه واژه هایی را شنید که آکنده از سخت ترین اهانت ها و تحقیرها به مقدسات راستین بود ، زشت ترین ریشخندها به باورهای دینی و در بردارنده ی پست ترین و کثیف ترین شیوه ها و کینه توزانه ترین روش ها در خودکامگی و ترکتازی به نام اسلام و خلافت را نشان داد.

آری آن بانوی دانش و کمال واژه هایی را از رهبری خودکامه و پرفریب اموی شنید که از حق ستیزی و کفرگرایی و انکار اساسی ترین باورهای دینی و راه و رسم عادلانه و انسانی مدیریت و مردمداری از سوی او پرده بر می داشت.افزون بر این یزید به جنایت دهشناک و بی سابقه ی دیگری دست یازید و آن این بود که در برابر همگان سرِ سرافزار امام حسین (ع) را در برابر خود نهاد و با نهایت مستی و پستی باچوبدستی خود بر لب و دندان پیشوای آزادی نواختن آغاز نمود و در همان حال به میخواری پرداخت.از کتاب زندگانی حضرت زینب(س) /علامه فقید آیت الله سید محمد کاظم قزوینی ص 405

حزیم بن بشیر اسد گوید : پیرمردد کهن سالی که کنار من ایستاده بود و به شدت تحت تاثیر خطابه ی آتشین حضرت قرار گرفته بود و در حالی که قطرات اشک از محاسنش می چکید گفت: پدر و مادرم به فدای شما! پیران شما بهترین پیران و جوانان شما بهترین جوانان ، بانوان شما بهترین بانوان و نسل شما بهترین نسل هاست.(علامه جعفر نقدی/ زینب الکبری/ص 48)
تاریخ مترصّد گانهای استوار زینب کبری(س) بود ، سخنان بلند و درر بارش که همانند سخنان پدر والا تبارش در سطح عالی بلاغت قرار داشت ، برتارک زرین صفحات تاریخ نقش بست ، در طول تاریخ و بر فراز قرون و اعصار مشعلی پر فروغ فرا راه پویندگان راه و راهیان کویش قرار گرفت.(عایشه بنت الشاطی/ موسوعة آل النبی /ص 656 )
ملا محمدتقی برغانی ، معروف به شهید ثالث می گوید: عرفان و مراتب توحید حضرت زینب (سلام الله علیها) نزدیک به مقام امامت است. ( مجالس المتقین ” /محمدتقی برغانی)
قهرمان کربلا در وقار و متانت همانند خدیجه کبری ( علیها السلام) در عصمت و حیا وارث مادرش فاطمه زهرا(س) ، در فصاحت و بلاغت شبیه پدرش امیر بیان ، در حلم و شکیبایی همانند حضرت مجتبی(ع) و در شهامت و شجاعت شبیه سالار شهیدان بود.( عباس قلی خان سپهر/ الطراز المذهب /ص 66)

زینب کبری (سلام الله علیها) پس از مادرش فاطمه زهرا(سلام الله علیها) برترین بانوی جهان ، شریف ترین بانوی زمان ، فرهیخته ترین بانوی خاندان که در شهامت و شجاعت بر سواران و دلاور مردان جهات برتری دارد.
او زهد و پارسایی را پیشه ی خود ساخت ، یاد خدا را شعار خود قرار داد ، با انواع فضایل اخلاقی و کمالات معنوی خود را بیاراست.
وی دارای گرامی ترین نسب، شریف ترین حسب ، پاکترین عواطف , بارزترین نمونه ی عفت و عصمت ، شفاف ترین مَثَل ِ فصاحت و بلاغت ، والاترین الگوی بانوان بافضیلت در جهان آفرینش بود. به گـواهی همه ی اهل فن ، او در فصاحت و بلاغت ، والاترین الگوی بانوان بافضیلت در جهان آفرینش بود. به گواهی همه ی اهل فن ، او در فصاحت و بلاغت تالیِ پدرش امیرمومنان علی (ع) و در عفت و عصمت ثانیِ مادرش فاطمه زهرا(س) بود.( کتاب زندگانی حضرت زینب از ولادت تا رحلت /آیت الله سید محمد کاظم قزوینی /ترجمه ؛ علی کرمی فریدنی/ص 19 )